معرفی داروی ریواستیگمین Rivastigmine

 معرفی داروی ریواستیگمین

داروی ریواستیگمین Rivastigmine در رده داروهای کولینرژیک و پاراسمپاتومیمیک فرار دارد. هدف از ساخت ریواستیگمین درمان علامتی بیماران آلزایمری خفیف تا متوسط و دمانس ناشی از پارکینسون بوده است. پس از مصرف دارو توسط بیمار، از طریق دستگاه گوارش سریعا جذب خون گردیده و به میزان 40% به پروتئین های پلاسما متصل و از سد خونی مغزی عبور می کند. نیمه عمر ریواستیگمین در حدود یک ساعت بوده و پس از ان، 97% آن از طریق ادرار از بدن دفع می شود.

اشکال داروی ریواستیگمین

این دارو به دو شکل قرص و پچ دستی در داروخانه ها وجود دارد.

فرآیند تاثیر گذاری

ریواستیگمین یک مهار کننده برگشت پذیر استیل کولین استراز می باشد که سبب افزایش غلظت استیل کولین در خون فرد بیمار می شود. این فرآیند به نوبه خود سبب افزایش انتقال عصبی کولینرژیک خواهد شد.

میزان و نحوه مصرف

تنها پزشک شما است که می تواند اجازه و میزان مصرف دارو را به شما بدهد.

عوارض جانبی

همچون داروهای دیگر، ممکن است مصرف ریواستیگمین عوارضی را برای بیمار به همراه داشته باشد. فهرست عوارض مزبور به این شرح است:

• عصبی شدن، کاهش اشتها، سردرد، اضطراب، گیجی، خستگی، ادم محیطی
• حالت تهوع، استفراغ، اسهال، خستگی، سردرد و بی خوابی
• بی اختیاری دفع ادرار، کاهش یافتن وزن، برونشیت، سرفه، راش و افزایش تعریق

هشدار ها

اگر پزشک تان داروی ریواستیگمین را برای درمان بیماری شما توصیه کرده و یا می خواهد توصیه کند، هشدارهای زیر را به خاطر سپرده و به آنها عمل کنید:

• به دلیل تداخل دارویی که با تعداد زیادی از داروهای دیگر دارد، قبل از مصرف این دارو، باید فهرست تمامی داروهایی که مصرف نموده و یا در حال مصرف دارید را به پزشک تان اطلاع دهید.
•  لازم است بدانید ریواستیگمین با مصرف الکل تداخل دارویی دارد.
•  همچنین سیگاری ها نیز بدانند نیکوتین باعث سرعت بخشیدن به حذف ریواستیگمین از بدن و در نتیجه کمتر شدن تاثیر آن بر بدن می شود.
• افرادی که دارای بیماری آسم فعال و یا خاموش، صرع، سابقه تشنج، انسداد مجاری گوارشی و زخم گوارشی بودند نیز می باید با احتیاط زیاد این دارو را مصرف کنند.
• دارو را همراه با صبحانه و شام میل کنید.
•  از باز کردن و یا جویدن دارو خودداری کرده و آن را به طور کامل ببلعید.