معرفی داروی تیوتیکسین Thiothixene

معرفی داروی تیوتیکسین Thiothixene

تیوتیکسین Thiothixene نام داروی ضد روانپریشی است که در رده داروهای ضد روانپریشی ازتیوگزانتین ها جای دارد. داروی تیوتیکسین به منظور کنترل اولیه و ثانویه اختلالات پسیکوتیک بیماران مورد مصرف قرار می گیرد. پس از مصرف، به سرعت جذب بدن بیمار می شود. به همین علت، جذب تیوتیکسین ناقص و غیر قابل پیش بینی است. این دارو در کبد متابولیزه شده و از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر تیوتیکسین در نخستین مراحل 3، 4 ساعت و در مرحله تاخیری حدود 24 ساعت می باشد و مدت زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت سرمی، یک تا سه ساعت است.

اشکال داروی تیوتیکسین

این دارو به شکل کپسول در داروخانه ها عرضه می شود.

فرآیند تاثیر گذاری

مکانیسم اثر بخشی تیوتیکسین بر بدن بیماران به این ترتیب است که با انسداد گیرنده های دوپامینی در مغز، سبب بهبود حالات ناشی از جنون نزد بیمار می شود. علاوه بر آن، به دلیل اینکه دارای اثرات آنتیموسکارینی و مسدود کننده گیرنده های آلفا- آدرنرژیک نیز می باشد، ممکن است بر اثرات درمانی آن دارو تاثیر مثبت بگذارد. در یک حالت کلی، مکانیسم اصلی اغلب داروهای مذکور، ازطریق مهار گیرنده های دوپامینی در مغز است.

میزان مصرف

طبعا تشخیص ضرورت مصرف تیوتیکسین توسط بیمار و تعیین دوز مصرفی آن، فقط به عهده پزشک معالج بیمار است.

عوارض جانبی

• خشکی دهان، احتقان بینی، خواب آلودگی، رنگ پریدگی و تشنج
• ناتوانی جنسی خصوصا اختلال در انزال، یبوست، تاری دید، اختلال در ضربان قلب و بروز اشکال در دفع ادرار
• ایجاد اختلال در قاعدگی و بزرگ شدن پستان ها، عوارض خارج هرمی، دیدن کابوس شبانه و افسردگی

هشدارها

مصرف کنندگان داروی تیوتیکسین و یا کسانی که احتمالا می باید ازآن استفاده نمایند، همواره در خاطر داشته باشند:

•  در صورت وجود بیماری ها و مشکلاتی دیگر از قبیل سندروم عیب کار کبد، الکلیسم، بیماری قلبی عروقی نزد بیماران، انان باید با احتیاط زیادی دارو را مصرف کنند.
• باید کمال احتیاط را هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته، داشته باشند.
• این امکان وجود دارد که بیماران و به ویژه سالخوردگان نیازی به دوز بالای داروی تیوتیکسین نداشته باشند.
• در هر حال، طول مدت مصرف باید کامل شود.
• و به عنوان اخرین توصیه، در صورت بروز علائم دیسکینزی در بیماران، آنان باید به پزشک شان مراجعه نمایند.