داروی دسموپرسین و موارد مصرف آن

داروی دسموپرسین از جمله داروهایی است که برای بیماران دیابتی تجویز می شود تا سطح ادرار در بدن را کنترل نماید.

دسموپرسین از جمله داروهای هورمونی است که بر میزان ادرار تولید شده در کلیه‌ها تاثیر می‌گذارد و موجب کاهش سطح آن می‌شود. مهمترین مورد مصرف این دارو در درمان دیابت نوع 2 یا دیابت بی‌مزه است.

دسموپرسین با اثرگذاری بر کلیه‌ها، میزان ادرار در مجاری کلیوی را کاهش می‌دهد و شکلی مصنوعی از هورمون مهم وازوپرسین است. وظیفه این هورمون در حالت کلی کنترل سطح ادرار است و زمانی که برای بیمار تجویز می‌شود باید به صورت مداوم از وی آزمایش خون گرفته شود.

داروی دسموپرسین

از جمله هورمون‌های مهم بدن که وظیفه کنترل میزان ادرار در کلیه‌ها را بر عهده دارد، وازوپرسین است که کمبود آن مشکلات بزرگی برای فرد ایجاد می‌کند. پزشک متخصص برای درمان از شکل مصنوعی این هورمون که همان افشانه بینی دسموپرسین است، استفاده می‌نماید.

اگر پزشک معالج شما این دارو را برای شما تجویز نموده با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره آن کسب کنیم.

موارد مصرف دسموپرسین

از این دارو برای کنترل سطح ادرار استفاده می‌شود. هورمون وازوپرسین در کسانی که مبتلا به دیابت نوع 2 هستند با اختلال مواجه می‌شود و می‌بایست به صورت مصنوعی تامین شود. علاوه بر بیماران دیابتی، کسانی که دچار آسیب‌های مغزی شدید شده‌اند نیز ممکن است دچار چنین مشکلی شوند.

این دارو با رفع مشکلات مذکور، تکرر ادرار بیمار را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود که آب بدن در سطح متعادل بماند.

در چه مواردی از دسموپرسین استفاده نکنیم؟

ممکن است بیمار شرایطی داشته باشد که این دارو برایش مناسب نباشد. در صورتی که بیمار از این دارو در موارد زیر استفاده کند، عوارض جانبی دارو تشدید می‌شود و عملکرد کلی دارو دچار مشکل می‌گردد. اگر دچار یکی از حالات زیر شدید حتما با پزشک معالج خود مشورت نمائید:

اگر نسبت به این دارو یا سایر داروهای دیگر آلرژی و حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید. بیمارانی که دچار فشار خون بالا هستند نباید از دیسموپرسین مصرف نمایند. همچنین سایر بیمارانی که دچار مشکلات کبدی‌اند یا مشکلات قلبی و عروقی مثل بسته بودن رگ‌های قلب دارند هم مجاز به استفاده از این دارو نیستند.

عوارض این دارو چیست؟

داشتن عوارض جانبی در تمام افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند شایع نیست و فقط ممکن است برخی از بیماران دچار آن شوند. سردرد، حالت تهوع، ناراحتی و درد معده و گرگرفتگی صورت از جمله عوارضی است که ممکن است به سراغ شما بیاید.

همچنین یکسری از نشانه‌های آلرژیک به دیسموپرسین ممکن است بدین شرح بروز کنند. اگر دچار علائم زیر شدید موضوع را جدی گرفته و در اسرع وقت به اورژانس مراجعه نمائید. بروز خارش پوستی یا سرگیجه شدید از نشانه‌های حساسیت به این دارو است. همچنین ممکن است بدن به خصوص نواحی صورت مانند دهان و زبان و گلو متورم شوند که می‌تواند خطرناک باشد.

تداخلات دارویی

مصرف دسموپرسین با برخی از داروها به هیچ وجه سازگاری ندارد و ممکن است عوارض جانبی این دارو را نیز تشدید نماید. اگر داروهای گفته شده در زیر را مصرف می‌کنید بهتر است با پزشک خود مشورت‌های لازم را انجام دهید.

مصرف همزمان داروهای ضد افسردگی، داروهایی مانند مسکن‌ها و مواد مخدر، داروهای ضد تشنج و داروهایی هورمونی و ضد استروئیدی مثل آسپیرین و ایبوپروفن با دسموپرسی می‌تواند عوارض این دارو را تشدید نماید.

توجه داشته باشید که مصرف این دارو حتما باید تحت نظر پزشک باشد چرا که مصرف خودسرانه و بدون تجویز آن می‌تواند منجر به اُوردوز شود که به همین منظور پزشک متخصص با انجام آزمایش خون بیمار را تحت نظر می‌گیرد و دائما سطح این دارو را در ادرار بررسی می‌نماید.

نظر شما در خصوص داروی دسموپرسین چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ثابت فارما در میان بگذارید.