معرفی آمپول متیل پردنیزولون برای درمان حساسیت

التهاب در بدن در پی انتشار موادی در بدن صورت می گیرید. متیل پردنیزولون از جمله داروهای ضد حساسیت است که در دسته کورتیکواستروئید قرار دارد و با پیشگیری از انتشار مواد گفته شده در بدن و سرکوب دستگاه ایمنی باعث کنترل سوزش، خارش، قرمزی و التهاب می شود. این دارو همچنین در کنترل مشکلات پوستی، حساسیت های شدید، سرطان، آسم، آرتریت، لوپوس، پسوریازیس، اختلالات آلرژیک، اختلالات غدد درون ریز، کولیت اولسراتیو و… موثر است.

چگونگی تاثیر گذاری متیل پردنیزولون در کنترل حساسیت

آمپول متیل پردنیزولون به دو فرم استات و سوکسینات تولید می شود که فرم استات به صورت عضلانی یا داخل مفصلی و داخل ضایعه تزریق می گردد. این دارو حجم و فعالیت سیستم لنفاوی را کاهش می دهد در نتیجه باعث سرکوب شدن سیستم ایمنی شده و سطح ایمنوگلبولین ها و کمپلمان را کاهش می دهد.

موارد مصرف

• التهاب
• شوک
• کمک به درمان و کاهش مشکلات حرکتی و حسی
• کم به درمان پنومومنی و پنو موسیستیس کارینی

نحوه مصرف

بنا بر دستور پزشک هر بار یک آمپول به شکل سوسپانسیون ۴۰ میلی‌گرم در ۱ میلی‌لیتر

توضیحات بیشتر در مورد متیل پردنیزولون

این دارو دارای خاصیت ضد التهاب بوده و موجب سرکوب سیستم ایمنی می گردد در نتیجه می تواند خارش، تورم، قرمزی و التهابات پوستی را برطرف نماید. متیل پردنیزولون همچنین به درمان مشکلات پوستی، آسم، حساسیت، آرتریت و بعضی از گونه های سرطان کمک می کند. متیل پردنیزولون با سرعت زیادی در عضلات، کبد، پوست، روده و کلیه‌ ها منتشر شده و حتی می تواند در دوره بارداری از جفت عبور کرده و در دوره شیردهی وارد شیر مادر شود.

روش نگهداری متیل پردنیزولون

در دمای زیر ۳۰ درجه سانتی‌گراد دور از نور مستقیم و یخ زدگی نگهداری شود.

نکات مصرف و عوارض جانبی

• این دارو ممکن است باعث بیقراری، تغییرات ذهنی، عصبانیت، احساس سرخوشی، بی خوابی و سردرد شود.
• در سیستم قلبی عروقی می تواند باعث ایست قلبی کشنده و کلاپس گردش خون، ترومبوآمبولی و ترومبوفلبیت، افزایش فشار خون و آریتمی شود.
• آکنه، بثورات پوستی، هیرسوتیسم و تاخیر در بهبود زخم از عوارض پوستی این دارو است.
• آب مروارید و گلوکوم
• پانکراتیت، تهوع و استفراغ، افزایش اشتها
• عدم تحمل کربوهیدرات، هیپوکلسمی، حالت کوشینگوئید، کمی پتاسیم خون، افزایش قند خون و توقف رشد در کودکان
• ایجاد ضعف در سیستم عضلانی و اسکلتی و استئوپروز
• ایجاد بی نظمی در قاعدگی

مصرف متیل پردنیزولون در دوره بارداری و شیردهی

مطالعات نشان می دهد که گلوکوکورتیکوئیدها می توانند در دوره بارداری بر روی جنین تاثیر منفی بگذارند اما این مطالعات روی جنین انسان انجام نشده است اما به هر حال مصرف این داور در بارداری توصیه نمی شود.

همچنین مطالعات انجام شده هنوز به طور کامل اثبات نکرده است که آیا متیل پردنیزولون در شیر مادر ترشح می شود یا نه ولی اگر این موضوع اتفاق بیفتد می تواند باعث ایجاد عوارض جبران ناپذیر و توقف رشد کودک شود به همین دلیل بهتر است این دارو در دوره شیردهی نیز مصرف نگردد.

اقدامات پیش از مصرف متیل پردنیزولون

اگر فردی دچار عفونت باشد از آنجا که متیل پردنیزولون باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود ممکن است این دارو باعث تشدید عفونت یا بازگشت عفونت های تازه درمان شده شود.

در صورتی که فردی دچار عفونت قارچی است باید از مصرف این دارو خودداری نماید.

جهت اطمینان از امن بودن متیل پردنیزولون برای شما در صورتی که قبلا مبتلا به یکی از مشکلات زیر بوده اید باید پزشک خود را مطلع کنید:

• بیماری های کبدی (خصوصا سیروز)
• فشار خون بالا
• پوکی استخوان
• اختلالات عضلانی مانند myasthenia gravis یا مولتیپل اسکلروزیس
• اختلال تیروئید
• عفونت تبخال چشمی
• زخم معده، کولیت اولسراتیو یا دیورتیکولیت
• افسردگی، بیماری روانی یا روانپریشی