ام اس چیست؟
بیماری های خود ایمنی به بیماری هایی گفته می شود که طی آن سیستم ایمنی بدن سلول ها و ارگان های بدن را مورد حمله قرار داده و به آن ها آسیب می رساند. بیماری ام اس یا مالتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین نمونه های بیماری خود ایمنی است که طی آن سیستم ایمنی به مغز، نخاع و سیستم اعصاب بینایی چشم آسیب می رساند. ام اس می تواند بسیار خفیف باشد که در این صورت نیاز به درمان خاصی ندارد و تاثیری روی زندگی فرد نمی گذارد یا اینکه ممکن است آن قدر شدید باشد که زندگی فرد را مختل کرده و مانع از انجام فعالیت های روزمره شود. از جمله علائم اولیه ام اس می توان به ضعف یا اسپاسم عضلات، گزگز، بی حسی و تاری دید یا دوبینی اشاره کرد. سایر علائم این بیماری نیز شامل اشکال در راه رفتن، احساس خستگی، مشکلات جنسی، درد، افسردگی، سختی عضلات، مشکلات تمرکز و مشکلات ادراری می باشد. در بیماری ام اس سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین که اطراف سلول های عصبی وجود دارد و از آن ها محافظت می کند حمله کرده و آسیب می رساند. همچنین این بیماری کارکرد میتوکندری را مختل می کند که نتیجه آن کاهش انرژی و افزایش میزان رادیکال های آزاد است. این فرآیند باعث پراکسیداسیون لیپیدها و آسیب رسیدن به غشای سلول های عصبی می شود که نتیجه همه این ها ایجاد اختلال در پیام رسانی میان مغز، نخاع و اعضای بدن است.